Λίστα αντικειμένων
Το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης εξέδωσε τη με αριθμ. πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.35.50/2412/οικ.21795/18-6-2018 (ΑΔΑ:ΨΤΜΓ465ΧΘΨ-ΣΟΔ) εγκύκλιο, με την οποία υπενθυμίζεται ότι στην περίπτωση που οι οικείες οργανικές διατάξεις προβλέπουν διαζευκτικά τη δυνατότητα επιλογής σε θέση προϊσταμένου υπαλλήλων διαφορετικών κατηγοριών προσωπικού (π.χ. υπάλληλοι κλάδου ΠΕ Διοικητικού-Οικονομικού ή ΤΕ Διοικητικού-Λογιστικού), τότε δεν ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών. Όταν, όμως, από τις οικείες οργανικές διατάξεις, προβλέπεται δυνατότητα επιλογής σε θέση προϊσταμένου «εν ελλείψει» υπαλλήλων προβαδίζουσας κατηγορίας, τότε ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών (άρθρο 97 του Υ.Κ.) και οι υπάλληλοι της κατηγορίας που έπεται κατά το προβάδισμα μπορούν να συμμετέχουν στην κρίση μόνο αφού εξαντληθούν οι υποψήφιοι της προβαδίζουσας κατηγορίας, ακόμη και με τις ελάχιστες προϋποθέσεις επιλογής που ορίζονται στις διατάξεις του Υ.Κ.».
Από το συνδυασμό των σχετικών ισχυουσών διατάξεων, οι οποίες αναφέρονται στην εγκύκλιο, αλλά και σύμφωνα με πάγια νομολογία, προκύπτει ότι κάθε αρμόδια αρχή (Υπουργείο, Ν.Π.Δ.Δ., Αποκεντρωμένη Διοίκηση, κ.λπ.), κατά την κατάρτιση των οργανισμών των οικείων υπηρεσιών της, προσδιορίζει, ανάλογα με το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την ειδικότητα του κλάδου των υπαλλήλων, από ποιες κατηγορίες (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ) και από ποιους κλάδους κάθε κατηγορίας θα προέρχονται οι προϊστάμενοι των οργανικών της μονάδων, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να ορίσει ότι οι προϊστάμενοι θα προέρχονται από όλες τις κατηγορίες ή από όλους τους κλάδους κάθε κατηγορίας, όπως κατ’ αρχήν οι κατηγορίες αυτές προσδιορίζονται στις προαναφερόμενες διατάξεις του Υ.Κ.
Πρόσφατη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αναφερόμενη σε αδιάκριτη κατάργηση του προβαδίσματος των κατηγοριών και λαμβάνοντας υπ’ όψη το γράμμα του άρθρου 97 του Υ.Κ. («Όπου από τις οικείες οργανικές διατάξεις επιτρέπεται η τοποθέτηση προϊσταμένου κατηγορίας που έπεται κατά το προβάδισμα δεν ισχύει το προβάδισμα των κατηγοριών»), δεν έχει την έννοια ότι η διαζευκτική διατύπωση των κατηγοριών στις οικείες διατάξεις (π.χ. ΠΕ, ΤΕ ή ΔΕ) ή ακόμη και η πρόβλεψη ως αποκλειστικής κατηγορίας για ορισμένη θέση ή θέσεις ευθύνης μιας κατώτερης με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 97 Υ.Κ. κατηγορίας συγκεκριμένου-ων κλάδου-ων/ειδικότητας-ων, αντιστρατεύεται τη ρύθμιση του άρθρου αυτού. Αντίθετα, η χρήση των διατυπώσεων αυτών εξακολουθεί να παραμένει δυνατή και εντός των πλαισίων των εξουσιοδοτικών διατάξεων, ωστόσο, προκειμένου να συμμορφώνονται οι φορείς στην εν λόγω νομολογία, θα πρέπει:
α) να μην αξιοποιούν την εξαιρετική διατύπωση του άρθρου 97 περ. δ’ του Υ.Κ. αδιακρίτως σε όλες τις περιπτώσεις θέσεων ευθύνης, δηλ. να περιορίζονται σε όσες περιπτώσεις μπορεί να τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα και σκοπιμότητά της, και
β) να προκύπτει σχετική τεκμηρίωση, είτε από το σώμα της πράξης είτε από τα στοιχεία του φακέλου, ώστε να διασφαλίζεται ότι η εξαίρεση που υλοποιείται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 97 περ. δ’ του Υ.Κ., δεν οδηγεί σε αδιάκριτη κατάργηση του προβαδίσματος των κατηγοριών, αλλά είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την εξυπηρέτηση της αρχής της αποτελεσματικότητας της διοίκησης και εντός του πλαισίου των εξουσιοδοτικών διατάξεων.
Κατά τη σύνταξη των οργανισμών των δημοσίων υπηρεσιών και των Ν.Π.Δ.Δ., θα πρέπει επομένως να λαμβάνονται υπόψη κατ’ αρχήν οι υπηρεσιακές ανάγκες σε συνδυασμό με την πρόβλεψη του προβαδίσματος των κατηγοριών του άρθρου 97 του Υ.Κ., με επιτρεπτή την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης, στο πλαίσιο της οποίας δύναται η διοίκηση να ορίζει διαζευκτικά τις κατηγορίες ΠΕ, ΤΕ ή ΔΕ ή και να περιορίζει τις κατηγορίες και τους κλάδους από τους οποίους θα προέρχονται οι προϊστάμενοι των οργανικών μονάδων, προκειμένου να επιτυγχάνεται κατά τρόπο αποτελεσματικό η άσκηση των αρμοδιοτήτων των εν λόγω οργανικών μονάδων προς εξυπηρέτηση πρωτίστως του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη το δικαίωμα των υπαλλήλων για υπηρεσιακή εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση της εξαιρετικής διατύπωσης του άρθρου 97 περ. δ’ του Υ.Κ. δεν μπορεί να γίνεται αδιακρίτως και χωρίς τεκμηρίωση, η οποία θα προκύπτει είτε από το σώμα της πράξης είτε από τα στοιχεία του φακέλου.
Για να δείτε την εγκύκλιο πατήστε εδώ
